101. Hattem

Het wordt even twee dagen mooi weer zonder nachtvorst, dus we gaan weer een nachtje op pad. Ditmaal naar Hattem. Enigszins bekend want we hebben 18 jaar tegenover Hattem, in Zwolle, aan de overkant van de IJssel gewoond. We nemen een toeristische route via Kampen. Daar zijn we lange tijd niet geweest. Het voordeel van een buscamper is dat je op een gewone parkeerplaats kan staan. Dat doen we dan ook, aan de IJsselkade, direct aan het water. Een mooie plek om koffie te drinken en een boterhammetje te eten. Het valt ons op dat er maar heel weinig beroepsvaart langskomt. Heel anders dan op de Waal.

in Kampen langs de IJssel

In Hattem staan we op een camperplaats bij de jachthaven. Met (verplicht) de neus naar de haven. Het is Koningsdag, dus de meeste mensen zijn vrij. We hebben direct zicht op de helling. Het is een komen en gaan van auto's met aanhangers met bootjes erop. De een is een stuk handiger in het te water laten van de boot dan de ander. Vermaak gegarandeerd. 

rij campers aan de jachthaven met helling

aan de achterzijde...

Het dorp zelf is, ondanks alle coronamaatregelen, volop versierd met vlaggen, ballonnen, oranje linten en strikken. Het oude centrum ziet er schilderachtig uit. 

De volgende dag pakken we fietspontje 'de Kleine Veer' om de rivier over te steken. Normaal mogen er 42 personen op; nu maar 6. Er is net een groepje racefietsers voor ons gearriveerd dus het is een paar ritjes wachten voordat we mee mogen. Maar de zon schijnt en het is droog. Er waait nog wel een vrij harde noordenwind. We zijn blij dat we een fiets mét hulpmotortje bij ons hebben... In Zwolle-Zuid maken we een 'trip down memory lane'. Het is 41 jaar geleden dat we voor het eerst in Zwolle kwamen te wonen. We bezoeken onze drie voormalige woonadressen en onze twee oude werkadressen. Op sommige plekken is niets veranderd en op andere alles. Leuk om weer te zien. Via de oude IJsselbrug fietsen we terug. We zitten nog even lekker buiten en halen zelfs een kopje koffie op een terras. Sinds 6 maanden mogen de terrassen vandaag eindelijk weer gedeeltelijk open. Het is gelijk een stuk levendiger overal. 

We zien dat het 's avonds, 's nachts en de volgende dagen flink gaat regenen. Bob moet morgen zijn eerste Covid-19 vaccinatie halen dus we moeten sowieso op tijd naar huis. We besluiten na het avondeten alsnog te vertrekken. Dan blijft alles lekker droog en schoon en zitten we morgenochtend niet in de nattigheid. Het waren weer twee geslaagde dagen!

.

100. Borger

Het wordt eindelijk even twee dagen wat warmer. We maken er gelijk gebruik van en gaan op pad. Dat is het voordeel als je niet meer hoeft te werken en de camper staat naast het huis. Het is 's nachts nog een graad of vier, dus de dikke winterdekbedden en winterpyjama's gaan mee. Er wordt zon verwacht, dus de korte broek gaat óok mee. Die moet eerst uit de doos met zomerkleren gevist worden. Je weet het nooit, je kan er maar om verlegen zitten: misschien op de camping, uit de wind, in de zon...

De bestemming is Borger in Drenthe. Vooral bekend om zijn hunebedden. Bob heeft een campingpark uitgezocht vlakbij het dorp. Het park is een keer campingpark van het jaar geweest dus we verwachten er veel van. Het valt inderdaad niet tegen. Prachtig aangelegd. Door de eigenaar die zelf camperaar is. Dat zie je eraan af. Hele goede wifi en zelfs een afgesloten binnen fietsenstalling/oplaadstation voor alle dure ebikes... Als klap op de vuurpijl een draaiplateau waarop je tegen extra betaling je camper kan zetten. Als je dat wilt, dan draait hij automatisch met de zon mee. Je kan hem ook handmatig draaien zodat je bijvoorbeeld uit de wind kan zitten. De enige of eerste in Nederland naar het schijnt. 

camper op draaiplateau

Het enige minpuntje wat we kunnen ontdekken is de ligging vlak aan de doorgaande weg. Er rijdt best  wat verkeer langs. Het geocachen in Borger valt wat tegen. Voor veel van de caches zijn gymnastische toeren vereist waar wij geen zin in hebben. Een paar caches zijn minder leuk maar meer van hetzelfde. De oogst is dus bescheiden. Dat mag de pret niet drukken. Voor het eerst dit jaar gaan we aan de Aperol (ik) en het 0.0 bier (Bob) om het begin van het seizoen te vieren...

We slapen lekker op onze nieuwe matras en hebben het niet koud. 's Ochtends voor het ontbijt even het kacheltje aan en we zijn er weer helemaal klaar voor. Gisteren hebben we via een QR-code op de telefoon brood besteld. Vanmorgen hangen de croissantjes en het halfje bruin in een tasje bij de receptie. Over moderne service gesproken.

 's Morgens gaan we op zoek naar het centrum van Borger. Dat valt niet tegen. Er is zelfs nog een klein  weekmarktje aan de gang. We kunnen ons zo voorstellen dat het hier zomers gezellig druk is met de vele fietstoeristen en terrasjes. Dichtbij liggen trouwens ook nog twee Landal parken: Hunzedal en het land van Bartje, dat helpt ook een handje mee. Na de lunch maken we met behulp van de Fietsknoop app een leuke fietstocht door de bossen ten zuidoosten van Borger. Dat is de moeite waard. Daarna nog even zonnebaden en aan het eind van de middag gaan we weer op huis aan. Eigenlijk hadden we om 12 uur moeten vertrekken. Ik vraag heel vriendelijk of we ook om 4 uur weg mogen omdat we dan toch naar huis gaan. 'Natuurlijk. Geen enkel punt. We staan nu toch niet vol.' En het kost ook nog eens niets... Goede service en PR. Dat wordt niet snel vergeten.

99. Achteruitrijcamera

Van onze schoonzus kregen we een achteruitrijcamera (met één 'r') cadeau.Toch wel makkelijk voor het inparkeren en om te controleren of er geen persoon of fietsje achter de bus staat. De garage rekent een aardig bedrag voor het inbouwen ervan en doet het dan volgens Bob ook nog op de 'snelle' manier. Daarmee bedoelt hij dat ze de draad onder aan de bus hangen en zo naar voren leiden. Dat vindt hij niet mooi genoeg en is hem te makkelijk... Zelf doen dus. 

De camera zit in het nieuwe bovenremlicht ingebouwd. Dat vinden wij mooier dan een losse camera op het dak. Het oude remlicht verwijderen valt nog niet mee. Natuurlijk zijn de schroeven vastgeroest en is een daarvan afgebroken. Uitboren dus. Het nieuwe remlicht zit er snel genoeg op. De nieuwe stekkertjes passen alleen niet op de oude aansluiting dus hij knipt ze eraf en monteert nieuwe schuifstekkertjes. 

Dan moet het snoer nog naar de voeding en het schermpje op het dashboard geleid worden. Dat is even puzzelen. Onderlangs, bovenlangs, rechts, links. Uiteindelijk besluit hij langs het plafond aan de linkerkant naar het dashboard te gaan. Langs het plafond, maar wel onzichtbaar. Door twee bovenkastjes boven het bed, door twee kastjes in het toilet en tenslotte door twee kastjes boven de dinette. Vervolgens verdwijnt het snoer tussen het rubber van de deur aan de bestuurderskant naar beneden tot bij de draadboom in de treeplank. Daar koppelt hij de camerakabel aan het schermpje. Daarna takt hij de stroom af van de radio en zet een losse schakelaar in het dashboard zodat je de camera met de hand aan en uit kan zetten. 

(Gelukkig had hij op tijd gelezen dat het schermpje koppelen aan de achteruitrijlichten niet handig is omdat dan bij manoeuvreren achteruit-vooruit-achteruit de camera steeds aan en uit gaat.)

Het kost wat uren werk, maar het resultaat mag er wezen! Het scherm past prachtig aan de linkerkant van het stuur. Het beeld is fantastisch en het gebruik handig. Hier gaan we vast veel plezier aan beleven!

geïntegreerd remlicht-camera

warboel aan draadjes en zekeringen

kabelboom treeplank

scherm met rode aan/uit knop

98. Hoornsemeer

We moeten nog wat spulletjes van IKEA Groningen hebben. We hadden ze ook kunnen laten bezorgen, maar afhalen is leuker. Geeft ons weer even een doel voor een ritje tijdens niet zulk mooi weer. De parkeerplaats buiten IKEA staat stampvol. Alsof er helemaal geen coronamaatregelen gelden. We checken in via onze mobiel en daar komt ons karretje met boodschappen al aan gehobbeld. Goed systeem, werkt perfect.

Wij kruisen door de stad Groningen, op weg naar het Hoornsemeer. We kennen het niet maar zagen op de kaart dat er een grote parkeerplaats is en dat je er waarschijnlijk mooi kan wandelen. Dat klopt. Het Hoornsemeer ligt in het verlengde van het Paterswoldsemeer, dat wat bekender is. Het is een echt recreatiegebied met heel veel ligveldjes. speelveldjes, toiletgebouwtjes, wat vlotjes en steigers. Verderop staat een zeilschool annex bar en restaurant. Ik kan me zo voorstellen dat als het mooi weer is, de grasvelden hier vol liggen met zonnende families en studenten. Een prachtig stukje recreatiegebied zo dicht aan de stad gebouwd. Tussen de buien door maken we een wandeling om het meer. Kopje koffie en een koek toe en we gaan weer op weg naar huis!

Hoornse- en Paterswoldsemeer

spelen en zwemmen

zonnevelden

97. Wandelen

We hebben het afgelopen jaar, bij gebrek aan beter, al zoveel gewandeld. Gelukkig kunnen we vanuit huis wel een paar aardige routes nemen, maar na verloop van tijd kan je ze wel dromen. Zo nu en dan  een andere omgeving is ook leuk.

Onderweg.
Koloniehuisje van de Maatschappij van Weldadigheid

Ondanks dat er vele felle, korte buitjes vallen vandaag, gaan we toch maar met de bus op pad. Met de bus omdat we dan een toilet en koek & zopie bij ons hebben. We rijden richting Diever. Een alleraardigst Drents plaatsje dat in de zomer overspoeld wordt door fietstoeristen. Het heeft een ruim parkeerterrein, recht tegenover het bezoekerscentrum van het Drents-Friese Wold. We zetten de bus neer en het wordt zowaar even droog. We maken gelijk van de gelegenheid gebruik en nemen de benen. Eerst richting het unieke openlucht Shakespeare theater. Al 75 jaar zetten vrijwilligers hier elke zomer een uitverkocht stuk van Shakespeare op de planken. Van heinde en ver komt men hiernaar kijken. Daarna lopen we terug richting het dorp en slenteren we een rondje om de kerk. Zover wij kunnen zien is alleen de ijscoman open voor afhalen. Daar is het nou net nog geen weer voor...

de parkeerplaats

richting het theater

ingang Shakespeare theater

plattegrond

rondje om de kerk

Terug in de bus begint het buiten te hagelen. Wat een timing. Wij zetten koffie met iets lekkers erbij en storten ons op wat kruiswoordpuzzels. Ook weer eens leuk. Ondertussen kijken we naar buiten, naar de wandelaars en de mountainbikers die ondanks het weer voorbij komen. Toch weer even genieten en het campergevoel begint te komen! Via een omweg rijden we terug naar huis. We hebben een leuke middag gehad. Weer eens iets anders dan thuiszitten!

koffie en koek

96. Bearlock

Vanwege de corona zijn de caravans en campers niet aan te slepen. Buitenlandse reizen gaan niet door. Het blijkt dat de mensen vanwege het besmettingsgevaar nu toch het liefst met een eigen onderkomen, veelal in Nederland, op pad gaan. Zelf voorzienend ook, dus geen last van gesloten toiletgebouwen. Caravan- en camperverhuurbedrijven doen goede zaken. Alles voor de mei- en de zomervakantie is verhuurd. Een nieuwe camper bestellen heeft weinig zin: zoals het er nu voorstaat wordt die pas over een of twee jaar geleverd.

Een gevolg is wel dat er momenteel veel campers gestolen worden. Meer dan anders. Campers zijn roofgoed geworden. De laatste tijd bereikten ons berichten van campers die zelfs 's nachts vanaf de oprit naast het huis weggenomen worden. Die van ons staat bij ons onder de carport. De meeste tijd staat onze auto ervoor. Dus dat zou in ons geval twee automobielen stelen betekenen. Toch, het zou ons extra rust geven als onze camper goed beveiligd zou zijn. Je moet het de dieven zo moeilijk mogelijk maken tenslotte. Op een camping kan er niet veel gebeuren, maar op een openbare camperplaats of op een parkeerplaats bij een stad heb ik er minder vertrouwen in.

We investeren dus in een Bearlock. Het meest bekende en 'meest betrouwbare en effectieve' systeem. Veel verzekeringen geven zelfs korting op de premie als er een Bearlock op de camper zit. De Bearlock wordt onder het dashboard ingebouwd. Hij blokkeert mechanisch de versnelling. Niet elke garage kan en mag dit systeem inbouwen, dus we maken een afspraak bij een groot camperbedrijf waar dit wel mogelijk is. Met ongeveer 2 1/2 uur werk is het klaar. Enige honderden euro's lichter maar met wéér een goede investering op de camper erbij verlaten we de garage.

het enige zichtbare resultaat

en een papierwinkel erbij

95. Matras

Onze springveermatras is nog origineel. Hij slaapt goed, maar ziet er wat shabby uit. Door lekkage via  een openstaand dakluik zitter er waterkringen in. Omdat er veren in zitten, hebben die roestwater achtergelaten. Een andere keer heeft het dekbed tussen de achterdeur gezeten. Hij is natgeregend en het water is via het dekbed in de matras getrokken. Ook weer kringen. Verder is hij bij de instap ingezakt. Het is Bob al tijden een doorn in het oog en hij vindt het nu tijd voor een nieuwe matras. 

Omdat het niet een rechttoe-rechtaan model is, gaan we naar een gespecialiseerd bedrijf dat matrassen voor boten, caravans en campers op maat maakt. We laten de oude matras als mal achter en een paar weken later kunnen we de nieuwe ophalen. Koud schuim met een dikke topper erop. Dat zal lekker slapen!

onderop de nieuwe blauwe matras
daarboven de oude, witte matras

Het bedrijf zit in Nijkerk dus we maken er gelijk een dagje uit van. Het is prachtig weer en we krijgen weer helemaal zin in vakantie. We parkeren de bus aan het IJsselmeer, zetten de luie stoelen neer en kijken heerlijk in de zonnetje uit over het water. Het is druk met vrachtvaart, dus er is genoeg te zien.

zonnebaden aan het IJsselmeer

Aan het eind van de middag rijden we naar huis. Het is al wat later en we hebben geen zin meer in koken. De restaurants zijn nog gesloten maar we komen wel langs de grote gele 'M'... Even een lekker 'slecht' patatje halen en een ijsje toe. Net als vele anderen eten we het op de parkeerplaats op. Dan wel binnen aan onze eigen tafel. Verschil moet er wezen.

Het was een prachtige dag waarvan we enorm hebben genoten!

94. Accu problemen

Op 26 maart halen we de camper uit de stalling. Dat zou een fluitje van een cent moeten zijn. De stalling is op loopafstand van huis dus we verwachten zo weer thuis te zijn.

Dat gaat even anders. De camper wil met geen mogelijkheid starten. De accu is helemaal 'dood'. Vorig jaar, in een andere stalling, hebben we de massakabel (minpool) van de accu losgekoppeld zodat de accu niet leeg zou lopen. Dat werkte prima. Geen enkel probleem. Dit jaar, in de nieuwe stalling, biedt de beheerder aan om de bus elke maand een dagje aan de stroom te zetten. Dat vinden we ook prima. Toch is de accu nu leeg. De stroom heeft duidelijk alleen de huishoudaccu opgeladen. Dat was niet onze bedoeling... Waarschijnlijk door lekstroom vanuit de radio heeft de startaccu het loodje gelegd. Jammer, want het is net een hele nieuwe accu.

Hulp in de vorm van een technische schoonzoon is gelukkig dichtbij. Zelfs op zijn losse startaccu gebeurt er niets. Vervolgens verbindt hij tegelijkertijd zijn eigen auto via startkabels met de bus. De startaccu zet hij op de bijrijdersstoel en sluit hij aan direct op de accu bij de bestuurdersstoel. Met van twee kanten stroom lukt het uiteindelijk wel. De motor van de bus begint gezellig te brommen en we kunnen vertrekken.

de accu onder de voetjes...

Weer een les geleerd. Op onze boten waren de accu's met elkaar verbonden en laadden ze allebei op. In onze bus is het duidelijk anders geregeld...