22. Røldal

We staan op met mooi weer en het blijft de hele dag mooi weer. Op een paar spetters, hoog op de bergen, na. Dat is de afgelopen dagen wel eens anders geweest. Wat een verschil maakt dat toch!

We zijn al vroeg op pad. Het is inderdaad een prachtige route, de Ryfylkevegen. Het is weer ongelooflijk stil op de weg. Op sommige stukken komt dat goed uit want daar is het behoorlijk smal. Steile hellingen omhoog, steile hellingen naar beneden, haarspeldbochten, stroomversnellingen, heel veel tunnels en mooie vergezichten. We verbazen ons erover hoeveel kleuren groen een bos kan hebben.

Noordelijk van Hjelmeland nemen we de ferry over de Jøsenford. We drinken koffie bij de hangbrug van Erfjord en we eten een broodje bij Nesflaten.

ferry bij Hjelmeland

Erfjord

Dan komen we aan bij onze eindbestemming vandaag. Het vormt het eind van de toeristenweg en het ligt aan de voet van de Hardangervidda: het plaatsje Røldal. Het staat bekend om zijn fraaie staafkerk en het heeft een goede reputatie bij wintersporters. Besneeuwde toppen zien we overal om ons heen. Net als watervallen die overal en nergens uit de bergen lijken te ontspringen.

staafkerk

Het is een rustige camping waar we gaan staan. Wel zo uitgezocht dat het een wasmachine en een droger heeft. Het heeft zelfs een droogkast. Ideaal voor de sokken en de fleecetruien die niet in de droger mogen. Morgen gaat het schijnbaar de hele dag regenen; deze camping heeft een hele gezellige huiskamer waar je dan kan vertoeven. Het is dus niet helemáal toevallig dat we hier zijn terechtgekomen...

camping

huiskamer

De camping ligt aan een weggetje en aan de overkant van de weg stroomt een beekje. Daar kan je heerlijk uit de wind zitten. We zijn de laatste dagen heel wat zon tekort gekomen, dus dat is wat we  doen: in een luie stoel met een glaasje wijn en een stukje Franse kaas in de zon zitten. Kabbelend beekje op de achtergrond, tsjilpende vogeltjes in de bomen, oogjes dicht.

beekje; camping achter de vangrail

21. Tau 2

Dat hadden we gedacht: 'vandaag verder op de Ryfylkevegen'. Mooi niet. Het heeft de hele nacht hard geregend. Als we vanochtend opstaan regent het nog steeds. De wolken hangen heel laag zodat er bijna geen zicht is. Dat blijft volgens de weerberichten duren tot in de middag. We vinden het zonde om met weinig zicht een toeristische route met normaal prachtige vergezichten te gaan rijden. Zo hebben we er niet veel aan.

We zitten de hele ochtend binnen wat te puzzelen en te lezen. Er is hier in het dorp met Hemelvaartsdag helemaal niets te doen. Alles is gesloten. Pas na twee uur wordt het een beetje droog en gaan we op pad. Wederom naar de overkant, naar Stavanger. Er zijn daar twee musea die we nog niet bezocht hebben. We gaan eerst naar het Stavanger Maritime Museum. Ondergebracht in een paar houten huizen in het oude gedeelte van de stad en aan de haven. Goed om te zien hoe het er vroeger met de haringvangst, de scheepvaart en de reders aan toe ging. Hoe ze werkten, woonden en leefden. Daarna lopen we door naar het Norsk Hermetikkmuseum. Wat dat laatste is? Het is het conservenmuseum... Hier werden rond 1880 sardientjes ingeblikt en visballen en viskoekjes gemaakt.  Een leuk museum.

blikjes sardientjes

oude etiketten

De stad wordt weer overspoeld door toeristen van de drie cruiseschepen die vandaag aan de kade liggen. Sneu voor die mensen dat alle leuke winkeltjes dicht zijn... Het blijft een raar gezicht: mega grote en moderne schepen afgemeerd naast de oude houten huisjes van weleer.
Zo, dit was de laatste keer Stavanger voor ons. We kennen er ondertussen de weg en kunnen er welhaast als gids optreden. Zo vaak zijn we er de laatste drie dagen geweest. Het voelt een beetje als thuis!

het schip raakt de huizen bijna aan

mooi doorkijkje met jammergenoeg een schip op de achtergrond

De veerboot naast ons heeft de hele nacht doorgevaren maar we hebben er gelukkig niets van gemerkt. Geen lawaai en geen licht. Dat is trouwens toch raar. Ook toen we bij de vuurtoren stonden en dorpjes als vergezichten op berghellingen zagen: we zien al dat moois nooit met donker, als het verlicht is. We gaan met licht naar bed en we staan met licht op. Het wordt hier na 11 uur pas donker en het wordt om 4 uur alweer licht. Alsof er geen avond en geen nacht bestaat. En dan zitten we nog maar in Zuid-Noorwegen...

Morgen wordt het eindelijk weer eens mooi weer. Het plan is om in één keer de hele toeristenweg te rijden zodat we maximaal kunnen genieten van het uitzicht. De dagen erna gaat het weer regenen...

20. Tau 1

Een hele dag onderweg zijn en dan aan de overkant van Stavanger terechtkomen... We hebben een bijzondere dag gehad.

In de ochtend vertrekken we naar een hele grote camperdealer in Sandnes, die ons volgens de receptionist van de camping aan een Noorse gasfles en adapter zou kunnen helpen. Dat betekent een kilometer of 15 terug naar het zuiden rijden. Inderdaad, het is een mega camperbedrijf. Mét een winkel erbij. We kijken daar watertandend rond in afwachting van de technische man. En wat zegt de technische man: "Waarom laten jullie de fles niet gewoon vullen?". Onze klomp breekt. Volgens internet en volgens onze raadgever mogen (propaan)flessen van buitenlanders niet gevuld worden. Vanwege het 'gevaar'. Hij heeft daar nog nooit van gehoord en verwijst ons naar een gasvulbedrijf in Ålgård. Nog eens 15 km naar het zuiden... Enfin, vullen is een stuk makkelijker en goedkoper dan een nieuwe fles kopen waar we in Nederland niets aan hebben. Dus op naar Ålgård. Het wordt onderhand een soort soap. Maar wel één met een goede afloop want binnen no time is de fles gevuld en zijn we maar €17 armer. Daar kunnen we de kachel nog eens lekker van opstoken...!

We zitten nu zover zuidelijk van Stavanger dat het handiger is een andere veerboot te nemen. We pakken nu de boot van Lauvvik naar Oanes. Dat is ook een veel kortere oversteek én laat ons met de camper een stukje langs de zeer bekende Lysefjord rijden. Weer zo'n prachtige route.

wij passen maar net onder het randje rechts

Lysefjord

We zitten nu op de Ryfylkevegen. "Dit is de in Stavanger beginnende ca. 250 km lange toeristische droomroute met zijn verleidelijk glinsterende fjorden, groene trogdalen, watervallen en zalmrivieren tussen uitgestrekte fjellwerelden. Het hoogtepunt van ieders reis door Zuid-Noorwegen. Dit is het typische Noorwegen uit de folders." Zie ook de website www.nasjonaleturistveger.no (dan de 18 turistveger en vervolgens Ryfylke), het bekijken meer dan waard!

In Tau, aan de jachthaven, direct aan het water, staan we met de camper achter een laag dijkje. We hebben weer eens een fantastisch uitzicht. De veerboot van Tau naar de overkant, naar Stavanger,  meert aan in de haven vlak naast ons. We zien hem de hele dag heen en weer varen.

achter het dijkje met uitzicht op de veerboot

De zon is vertrokken. Het waait en het is fris. We gaan even de benen strekken. In eerste instantie om te zien of we in het dorp voor mij een winterpyjama kunnen vinden en voor ons beiden nog een warmtehemdje extra. We hebben het wel nodig, wetende dat hoe noordelijker we komen, hoe kouder het nog wordt. Geen succes. Als afleiding lopen we een rondje langs de veerhaven. We bedenken dat we natuurlijk ook als voetganger het veer naar Stavanger kunnen nemen om daar nog een keer te gaan shoppen. Nergens zijn de prijzen van een overtocht te vinden. De veerboot arriveert en we vragen op de boot wat een overtocht kost. Niemand kan ons dat vertellen. Voordat we het weten vaart de boot weg en zitten wij erop... We lachen ons dood. We lachen nóg harder als we uiteindelijk een kaartje moeten kopen en horen dat het voor ons, als senioren (hadden wij nog niet eens aan gedacht, maar daar kwam de ticketverkoper zelf mee...) € 3,10 per persoon kost. Enkele reis weliswaar. Maar dat voor een overtocht van 40 minuten!

rechts van de bomen staan wij geparkeerd

En weer zijn we in Stavanger. Dit keer komen we van een andere kant binnen en ontdekken we  allerlei nieuwe winkeltjes die we gister niet hebben gezien. We slagen zowaar voor onze winterkleding voor een heel schappelijke prijs. We eindigen voor de derde keer in eenzelfde  koffietentje waar ze héle lekkere koffie hebben. Ze zullen wel denken: 'Daar heb je die oudjes ook weer."

yuppen straatje Stavanger

Tegen de avond zijn we weer thuis en eten een lekkere snelle maaltijd. Kjøttboller o.a. Wij noemen het kutteballen maar het zijn gehaktballen... We zitten in een gat van niets, buiten de bebouwde kom maar hebben prima internet. Zo zie je maar weer. Er valt niets over te zeggen. Morgen verder op de Ryfylkevegen.

19. Stavanger 2

Gisteravond wilden we nog even de kachel aanzetten toen we hoorden: pffff... en hij deed het niet meer. We kregen zo'n donkerbruin vermoeden dat de gasfles wel eens leeg zou kunnen zijn. En inderdaad. Hij voelde wel erg licht aan.

Vanmorgen zijn we gaan rekenen. Hoe kan het dat we nu al een fles van 7 kg leeg hebben? We zijn thuis bij onze berekeningen uitgegaan van ons gasverbruik op de boot plus extra. Daar klopt dus blijkbaar niets van. We zijn zuinig geweest met de kachel maar hebben wel meer zelf gekookt dan op de boot. Onze huidige keuken is namelijk wat groter en makkelijker in het gebruik... We hebben nog één fles over, maar daar redden we het niet mee tot het einde van de vakantie. We moeten hoe dan ook nieuw gas hebben. Helaas heeft Noorwegen, zoals zoveel andere landen, een geheel eigen systeem. Iets met een click aansluiting. Dat betekent dus dat we een Noorse fles moeten kopen met een adapter erop zodat we hem op onze Nederlandse leiding kunnen aansluiten. Volgens de receptionist van de camping zit er een kilometer of tien verderop een camperbedrijf die dat voor ons kan regelen. Dat valt mee. Beter dat we daar nu achter komen dan dat we ergens midden in het niets zitten. Dat komt morgen dus wel.

leeg...

Het is raar weer. Zo schijnt de zon uitbundig, zo regent het opeens. Het is een graad of tien. We besluiten sportief te zijn en naar het centrum van Stavanger te wandelen. Ruim 35 minuten met de benenwagen. Stavanger is heel anders dan ik me had voorgesteld. Ik dacht een industriestad met rokende schoorsteenpijpen aan te treffen, maar niets van dat alles. Grote, schitterend aangelegde parken, mooie huizen en leuke winkels. Een oud en een nieuw gedeelte. We slenteren door de luxe winkelstraatjes.

Bij de haven staat het 'Norsk Oljemuseum'. Een modern gebouw die de opkomst en de ondergang van de oliewinning in de Noordzee laat zien. Heel interessant. Zeer vermakelijk dat we allebei voor het eerst van ons leven ergens voor het gereduceerde 'gepensioneerden tarief' naar binnen mogen!

het museum

olieplatform op schaal

In de haven, naast de oude gebouwen, liggen twee enorme cruiseschepen. Stavanger is een geliefde pleisterplaats. Zwermen Amerikanen stiefelen achter de gids aan door de stad. Jammer, jammer.

oud en nieuw bij elkaar

Lekker makkelijk weer een kant-en-klare ovenschotel in de campingkeuken. Vanwege het onbestendige weer is het gezellig druk daar. Je zou er bijna blijven!

18. Stavanger 1

We hebben er zin in! Iedere dag kunnen we niet wachten om verder te rijden en te zien wat de nieuwe dag ons weer gaat brengen.
We beginnen een beetje raar want bij het leeg laten lopen van de vuilwatertank schiet de hendel uit de houder. De tank wil dus niet meer dicht en Bob moet onder de bus kruipen om te zien wat er aan de hand is. Gelukkig laat het ding zich vrij gemakkelijk terugdrukken dus dat probleem is snel opgelost. Afkloppen, maar we hebben verder nog geen problemen met de bus gehad. Maar hopen dat dat zo blijft!

Wederom een mooi rustig ritje. Het is maandag maar dat zou je niet zeggen. Geen kip op de weg.
We komen tankstations tegen met steeds lagere dieselprijzen. Zou dat zijn omdat deze regio bekend staat om zijn olie- en gaswinning? Je zou het bijna denken. In de kop van Denemarken hebben we de tank helemaal vol gegooid omdat de dieselprijzen daar lager zijn dan in Noorwegen. De tank is nog maar half leeg, maar toch gooien we hem maar weer vol. Wie weet hoe duur het verderop wordt... We hebben 521 km gereden op een halve tank. Er  gaat 90 liter in een volle tank, dus we vinden het geen gek gemiddelde. En dat met al die bergen.

Stavanger is een grote stad. We zijn 45 minuten bezig om van de buitengemeenten in het centrum te komen. Het is verreweg de rijkste stad van Noorwegen dankzij de olievelden in de Noordzee die de stad een enorme welvaart hebben gebracht. De stad ziet er vriendelijk uit. Netjes, schoon en orderlijk.
De stadscamping ligt in het centrum van de stad aan een meer met een park en een bos eromheen. Er lopen wandelpaden langs het meer en over de camping. We zien de hele dag talloze hardlopers voorbijkomen. Moeten die Noren niet gewoon werken? Het lijkt wel of ze het afgesproken hebben. Op een gegeven moment worden we er gewoon lacherig van. Zijn alle Noren nou zo sportief of doen ze maar alsof?

het meertje

De camping is luxe met een splinternieuwe receptie annex toiletgebouw. Alles van roestvrijstaal. Dikke deuren die elektronisch open- en dichtgaan. Een droogruimte, een kookgelegenheid met ovens, fornuizen en een magnetron. Een overdekte afwas- en eetruimte. Alles is picobello geregeld. Een lief klein supermarktje aan de overkant van de weg met werkelijk een enorm assortiment. Ideaal. We hebben geen zin om te koken en wél zin in een pizza. Dat kan hier. Pizza gekocht en op de camping in de oven gestopt. Lekker makkelijk voor de verandering!

koken

afwassen

toiletafdeling

Morgen blijven we hier nog een dagje en gaan we de stad in.

17. Egersund

Heerlijk uitslapen en we doen het rustig aan! Het is tenslotte zondag. De winkels zijn hier sowieso doordeweeks al vroeg dicht, maar op zondag is er helemaal niets geopend. Dat is wel iets om rekening mee te houden... De dag start alweer met zon en wij genieten eerst van een kopje koffie voordat we vertrekken. Meestal is onze routine zo dat we na de afwas van de ontbijtspullen gelijk heet water koken en in een thermosfles doen. Als we dan onderweg zijn en een mooi plekje zien, drinken we daar onze (oplos-)koffie. Vandaag dus niet.

en wéér een kopje koffie

We maken een praatje met onze Noorse buurman. Geheel tegen onze verwachtingen in, spreekt men hier over het algemeen helemaal niet zo goed Engels. Deze buurman toevallig wel, dus we grijpen gelijk onze kans en informeren bij hem over de toestand van enkele wegen. Op de kaart zijn sommige wegen aangemerkt als 'ongeschikt voor caravans'. We vragen ons af waarom: zijn ze te steil, te smal of te bochtig en gaan wij daar last van krijgen? Hij stelt ons gerust en we bespreken met hem de verschillende opties om bijvoorbeeld van Stavanger naar Bergen te komen. Daar liggen heel wat fjorden tussenin die met veerponten of tunnels genomen moeten worden.

Het doel voor vandaag is Egersund, een klein stadje aan alweer een andere fjord. De weg ernaar toe lijkt op de kaart een rechttoe-rechtaan hoofdweg te zijn. De werkelijkheid is anders. We rijden een prachtige route langs, door en over bergen heen. De toegestane maximum snelheid varieert wederom van 40 tot 80 km per uur. Het is niet druk en niemand heeft haast. Het is wel ingespannen rijden, dus we maken per dag maar kleine hazensprongetjes. We hebben tenslotte ook nog weken de tijd.

onderweg

Voor het eerst sinds Denemarken staan we vandaag weer eens op een camping. Het plan was om op een 'Bobil parking' te gaan staan, maar die parking was helemaal leeg, lag midden in een woonwijk en aan een drukke weg. Dat zagen we niet zo zitten. Dus maar doorgereden naar de camping verderop. De camping ligt aan een stroomversnelling dus we horen achter de camper de hele dag het water stromen. Maar goed dat we dichtbij het toiletgebouw zitten. Gelijk optimaal gebruik gemaakt van de voorzieningen. Uitgebreid gedoucht  en onze eerste volle waszak in de wasmachine gegooid. In de droger erachteraan zodat wij en onze kleding aan het eind van de dag weer ruiken als lentebloemetjes in de wei...

de camping aan de overkant van het water

16. Flekkefjord

Alweer zon! Naast de bus zitten we mooi uit de wind. Kopje koffie erbij en genieten maar. 

Na koffie breken we op en rijden we richting het westen. We komen weer langs de mooiste plekken. Veel beekjes en stroomversnellingen langs de weg ditmaal. De tunnels worden steeds langer. Tot meer dan 3 km aan toe. Hangbruggen, haarspeldbochten, klimmen en dalen, het is er weer allemaal. We nemen ook onze eerste ‘bompenger’. Klinkt gevaarlijk, maar het is een tolweg. Er is weer bijna geen verkeer, dat rijdt heerlijk ontspannen.

koffie- en plaspauze

We komen aan in Flekkefjord. Redelijk grote stad aan een fjord. We vinden weer een mooi gelegen camperplaats, direct aan de haven, middels een voetganger brug verbonden met het centrum en vlakbij een supermarkt. Elektriciteit en water naast de camper. Wat wil je nog meer. Het enige minpuntje is dat je er wel flink voor moet betalen. Maar ja, dat zijn we ondertussen gewend in Noorwegen en daar hebben we ons bij neergelegd. Daarvoor krijg je dan wel een eersteklas plek met eersteklas uitzicht. En dat is ook wat waard.

plaats aan de haven

We proberen in het Kultursentrum Spira of de wifi het daar doet. Helaas. Net vandaag geeft het netwerk problemen. Ik zit dan wel met de laptop in de aanslag in de bibliotheek, maar internet ho- maar. We treffen het ook niet met de blog.

mooi kultursentrum, alleen geen internet...

Dan maar naar een café. Met een cappuccino erbij gaat het wel. Ik kan er echter geen uren blijven zitten op één kopje koffie dus de blog gooi ik heel snel op het internet. Helaas kan ik er niet veel tijd aan besteden. Foto's laden wil ook niet echt lukken. Internet en ik hebben in Noorwegen blijkbaar geen goede relatie met elkaar...

15. Lindesnes

Zoals afgesproken worden we wakker met  zon. We vullen de watertank, legen de vuilwatertank en de wc. Alle apparaten zijn opgeladen. Zo kunnen we er weer even tegen. Het plan is om vandaag, zonder enige voorziening, te gaan overnachten bij de vuurtoren van Lindesnes. Die staat op het meest zuidelijke puntje van Noorwegen. Hoe dichter we bij Kristiansand komen, hoe meer tunnels we krijgen. De tunnels worden ook steeds langer…

alweer een tunnel

Later komen we op een kleinere weg uit die ons langs en om prachtige fjorden leidt. Het water glinstert in de zon. We komen zoveel mooie plekjes tegen dat we niet weten waar we het eerst een foto van moeten maken.

Het is rustig bij de vuurtoren. Er staat een leuk museum dat behalve uit een modern gebouw ook uit enkele kleine oude huisjes bestaat. Er zijn gangen en er is een grot. We beklimmen de toren en maken (alweer) de mooiste foto’s. Het weer is schitterend. Maar goed dat we hier gister met al die regen niet naar toe zijn gegaan.

Bob de vuurtorenwachter

Anita de wegwijzer

deze kei ligt boven onze camper; als hij maar niet omrolt...