20. Tau 1

Een hele dag onderweg zijn en dan aan de overkant van Stavanger terechtkomen... We hebben een bijzondere dag gehad.

In de ochtend vertrekken we naar een hele grote camperdealer in Sandnes, die ons volgens de receptionist van de camping aan een Noorse gasfles en adapter zou kunnen helpen. Dat betekent een kilometer of 15 terug naar het zuiden rijden. Inderdaad, het is een mega camperbedrijf. Mét een winkel erbij. We kijken daar watertandend rond in afwachting van de technische man. En wat zegt de technische man: "Waarom laten jullie de fles niet gewoon vullen?". Onze klomp breekt. Volgens internet en volgens onze raadgever mogen (propaan)flessen van buitenlanders niet gevuld worden. Vanwege het 'gevaar'. Hij heeft daar nog nooit van gehoord en verwijst ons naar een gasvulbedrijf in Ålgård. Nog eens 15 km naar het zuiden... Enfin, vullen is een stuk makkelijker en goedkoper dan een nieuwe fles kopen waar we in Nederland niets aan hebben. Dus op naar Ålgård. Het wordt onderhand een soort soap. Maar wel één met een goede afloop want binnen no time is de fles gevuld en zijn we maar €17 armer. Daar kunnen we de kachel nog eens lekker van opstoken...!

We zitten nu zover zuidelijk van Stavanger dat het handiger is een andere veerboot te nemen. We pakken nu de boot van Lauvvik naar Oanes. Dat is ook een veel kortere oversteek én laat ons met de camper een stukje langs de zeer bekende Lysefjord rijden. Weer zo'n prachtige route.

wij passen maar net onder het randje rechts

Lysefjord

We zitten nu op de Ryfylkevegen. "Dit is de in Stavanger beginnende ca. 250 km lange toeristische droomroute met zijn verleidelijk glinsterende fjorden, groene trogdalen, watervallen en zalmrivieren tussen uitgestrekte fjellwerelden. Het hoogtepunt van ieders reis door Zuid-Noorwegen. Dit is het typische Noorwegen uit de folders." Zie ook de website www.nasjonaleturistveger.no (dan de 18 turistveger en vervolgens Ryfylke), het bekijken meer dan waard!

In Tau, aan de jachthaven, direct aan het water, staan we met de camper achter een laag dijkje. We hebben weer eens een fantastisch uitzicht. De veerboot van Tau naar de overkant, naar Stavanger,  meert aan in de haven vlak naast ons. We zien hem de hele dag heen en weer varen.

achter het dijkje met uitzicht op de veerboot

De zon is vertrokken. Het waait en het is fris. We gaan even de benen strekken. In eerste instantie om te zien of we in het dorp voor mij een winterpyjama kunnen vinden en voor ons beiden nog een warmtehemdje extra. We hebben het wel nodig, wetende dat hoe noordelijker we komen, hoe kouder het nog wordt. Geen succes. Als afleiding lopen we een rondje langs de veerhaven. We bedenken dat we natuurlijk ook als voetganger het veer naar Stavanger kunnen nemen om daar nog een keer te gaan shoppen. Nergens zijn de prijzen van een overtocht te vinden. De veerboot arriveert en we vragen op de boot wat een overtocht kost. Niemand kan ons dat vertellen. Voordat we het weten vaart de boot weg en zitten wij erop... We lachen ons dood. We lachen nóg harder als we uiteindelijk een kaartje moeten kopen en horen dat het voor ons, als senioren (hadden wij nog niet eens aan gedacht, maar daar kwam de ticketverkoper zelf mee...) € 3,10 per persoon kost. Enkele reis weliswaar. Maar dat voor een overtocht van 40 minuten!

rechts van de bomen staan wij geparkeerd

En weer zijn we in Stavanger. Dit keer komen we van een andere kant binnen en ontdekken we  allerlei nieuwe winkeltjes die we gister niet hebben gezien. We slagen zowaar voor onze winterkleding voor een heel schappelijke prijs. We eindigen voor de derde keer in eenzelfde  koffietentje waar ze héle lekkere koffie hebben. Ze zullen wel denken: 'Daar heb je die oudjes ook weer."

yuppen straatje Stavanger

Tegen de avond zijn we weer thuis en eten een lekkere snelle maaltijd. Kjøttboller o.a. Wij noemen het kutteballen maar het zijn gehaktballen... We zitten in een gat van niets, buiten de bebouwde kom maar hebben prima internet. Zo zie je maar weer. Er valt niets over te zeggen. Morgen verder op de Ryfylkevegen.