71. Fietsen (+/-)

Wat een luxe toch dat als je van je campertripje thuiskomt, je de bus bij je voordeur uit kunt laden. Eén stap en we staan binnen. Ideaal. Alle kleding én de inhoud van de koelkast is razendsnel weer opgeruimd. De hoeveelheid vogelpoep op de bus valt uiteindelijk mee. Het is wel eens erger geweest wanneer we uit Lauwersoog kwamen.

Vanmiddag nemen we de fietsen mee en gaan we naar Diever. Een leuk Drents dorpje in een prachtige omgeving. We nemen de bus omdat we dan een toilet bij ons hebben. Het blijkt heel lastig om een fietstocht te maken en nergens bij een restaurant te kunnen plassen...

In Diever is het druk met fietsers. Allemaal grijze koppies op e-bikes. Net als wij. Op het grote parkeerterrein staan veel auto's met fietsdragers.

Ik heb thuis een lijstje met geocaches in de buurt gemaakt zodat we een doel hebben om naar toe te gaan. De caches liggen dicht bij elkaar dus uiteindelijk fietsen we een afstandje van niks. Daar had ik mijn fietsbroek niet voor aan hoeven trekken...

even 'uitrusten'

Wat een fietstochtje had moeten worden, is een geocache trip geworden. We vinden er tien. Niet gek. Onze hoogste score ooit op één dag en er zitten echte juweeltjes tussen.

een prachtige cache

Het is lekker weer en we trakteren onszelf op een ijsje. Er zijn meer mensen die daar zin in hebben. In het centrum staat een piepklein winkeltje dat boerderij ijsjes verkoopt. Er mag maar één klant tegelijk naar binnen, de rest moet buiten wachten. Ook buiten corona tijd kan dat volgens mij niet anders. Maar het ijs smaakt goed!

Zoals altijd als we aan het cachen zijn, vliegt de tijd. Net voor het avondeten zijn we thuis. Dankzij de bus hebben we weer een hele leuke middag gehad!

70. Lauwersoog en jarig

Bob is jarig. Dat is raar in deze tijd. We kunnen niet uit eten en geen enkel evenement, marktje of attractie bezoeken. Wel een beetje saai. Natuurlijk mag hij wél kiezen waar hij dan met de camper wil staan...
Die keus is niet zo moeilijk: Lauwersoog natuurlijk!

Gelukkig is er plek bij het havengebouw. Er staat maar één camper, dus plaats zat. Er is water, we kunnen de wc legen en het afwashok met warm water is zelfs open. Dat valt niet tegen. We zitten heerlijk in het zonnetje aan de waterkant naar de bootjes te kijken. Kopje koffie en wat lekkers erbij...

koffie met wat lekkers erbij

Voor het eerst tijdens deze crisis worden we geconfronteerd met een corona patiënt. In de jachthaven, bij een steiger komt een ambulance aanrijden. De broeders stappen uit en hijsen zich in witte pakken. Ze doen handschoenen aan en een kap op hun hoofd. Even later verschijnt de taxiboot uit Schiermonnikoog. De opvarenden hebben ondanks de warmte hun overlevingspakken aan, inclusief handschoenen en brillen. Er wordt een patiënt op een brancard uit de boot de ambulance in gehesen. Onwerkelijk om te zien omdat, als je zo met de camper op pad bent, het corona virus heel ver weg lijkt. We duimen voor deze meneer dat het in het ziekenhuis in Groningen goed met hem afloopt.

camper staat bij Bob zijn linkerschouder

bootjes kijken

De meeste visrestaurantjes op de haven verzorgen afhaalmaaltijden. Zo kunnen ze in elk geval nog een beetje omzet binnenharken. Het is allemaal keurig geregeld met de 1,5 m afstand regel en maximaal drie personen tegelijkertijd binnen. Digitaal betalen en het tasje met patat en kibbeling wordt op de toonbank klaargezet zodat we het kunnen meepakken. We zitten heerlijk in de camper te smikkelen!

's Avonds nog even een rondje lopen en aan het eind van de dag kunnen we concluderen dat het toch een leuke verjaardag was!

De volgende dag is het Hemelvaartsdag en vanwege het mooie weer wordt overal grote drukte verwacht. Om 1 uur rijden we weg. De dagjesmensen beginnen toe te stromen. Op weg naar een mooi uitzicht, een lekker visje en een ijsje na. Boven aan de weg staan er al toezichthouders om het verkeer in goede banen te leiden. We gaan er mooi op tijd vandoor. Onderweg is het op de wegen in Friesland heerlijk stil. We horen op de radio over afgesloten wegen in de Randstad en in het zuiden van het land: blij dat wij in deze rustige provincie wonen!

Het was een geslaagd corona-camper experiment. Per 1 juli mogen de toiletgebouwen van de campings weer open. Voor die tijd zullen we ongetwijfeld nog wel een keer lekker op pad gaan.

69. Midwolda

Waarom naar Midwolda? Omdat we nieuwsgierig zijn hoe de fameuze "Blauwe Stad" eruitziet én omdat er een paar leuke caches in de buurt liggen.

Deze SVR camping is iets minder mooi... Hij ligt achter een enorme herenboerderij en is ietwat rommelig. Op den duur zou het een mooie camping kunnen worden, maar nu is het er voornamelijk nog een zooitje. Enfin, we hoeven er alleen maar te slapen, dus uiteindelijk is het niet zo belangrijk. We komen tenslotte voornamelijk voor de omgeving.
Het valt ons op wat een rijk gebied dit vroeger geweest is. Er werden door de boeren vermogens verdiend door de verbouw van graan. De ene boerderij is nog mooier, groter en meer versierd dan de andere. Enorme parktuinen aan de voorkant om vooral maar je rijkdom en alle pracht en praal te showen.

In de middag fietsen we het hele Oldambtmeer rond. Dat ritje valt nog tegen want het zijn bij elkaar ruim 30 kilometers die we wegpeddelen. Inclusief een paar kleine zijweggetjes om caches te vinden. De Blauwe Stad ziet er heel anders uit dan we hadden verwacht. Het gebied is veel groter en we vinden het ongezellig. In plaats van alleen maar villa's voor de gegoede VUT'ter, wordt er nu ook sociale woningbouw gepleegd. Het meer daarentegen is groter dan we verwachtten. Daar kan je nog best leuk met je open zeilbootje op spelevaren.

het Oldambtmeer, Blauwe Stad en Midwolda

68. Camperen in corona tijd

De weersverwachtingen voor de komende week zijn prima. Een goed moment om de stoute schoenen aan te trekken en een paar dagen te gaan camperen. Voor de eerste keer dit jaar.

We vertrekken op maandagmorgen, na de weekenddrukte. De richtlijnen zijn tenslotte dat we drukke plaatsen moeten vermijden. Helemaal mensen ontlopen is onmogelijk want er zijn genoeg grijze koppies met de camper onderweg. We zien ze zeer regelmatig voorbijrijden. En ook in de plaatselijke supermarkt komen er steeds meer winkelende toeristen bij. Van de relatief veilige campings en zomerhuisjes hier in de buurt wordt blijkbaar dankbaar gebruikgemaakt.

Sinds ruim een jaar zijn we lid van de SVR (Stichting Vrije Recreatie). Niet te verwarren met de SRV.
Het zijn over het algemeen landschapscampings die niet op het grote vermaak zijn ingesteld. Bij hen geen recreatieteam, zwemparadijs of mega-speeltuin. Bijkomend voordeel is dat ze daarom goedkoper zijn dan bovenstaande pretparken. De campings zijn rustiger en worden veelal door wat oudere mensen bezocht. We hebben er nog nooit een bezocht: eens moet de eerste keer zijn.

Goedkoper wil niet zeggen minder mooi! De eerste camping waar we naar toe gaan, in Gasselte op de Hondsrug, ziet eruit om door een ringetje te halen. Zelden zo'n goed onderhouden camping gezien. Prachtige ruime, glooiende velden met een goed verzorgde beplanting van alle soorten dennenbomen.

de camping

We worden zeer hartelijk ontvangen. Er staan een paar campers en caravans maar zij vallen weg in het uitgestrekte 'park'. De toiletgebouwen zijn dicht. Er mag echter wel gebruik gemaakt worden van de camper loosplaats en een watervulslang. Ook het chemisch toilet kan geleegd worden. Voor een paar dagen is dat heel goed te doen. Mocht je uitgebreid willen douchen en je haren wassen, dan wordt het wat lastig.

Hup, op de fiets en het dorp verkennen. Dat is niet veel. Gelukkig heb ik van tevoren op papier al wat geocaches in de omgeving verzameld die we kunnen gaan zoeken. We maken een rondje van ruim 20 km door het landschap van de Aa en Hunze. Het is er mooi en er zitten hele leuke geocache
vondsten bij!

prachtig fietsen

briljante caches!

67. Eerste ritje: geocachen

Steeds meer campings en camperplaatsen gaan open. Weliswaar zonder restaurant en toiletgebouw, maar toch. Op Facebook lezen we dat camperaars er weer opuit trekken. Voelde het eerst nog ongemakkelijk om je in deze tijd 'vrijwillig te gaan verplaatsen': nu voelen we ons minder bezwaard en trekken we de stoute schoenen aan. Natuurlijk passen we wel op dat we de heersende corona regels goed in acht nemen.

Op een mooie middag voorzien we de camper van water, gas en toiletje, nemen een thermosfles hete koffie mee en maken een proefrit. De nieuwe accu opladen en de motor weer eens goed warm laten lopen. We rijden een rondje van 100 km, voornamelijk over de grote weg. Even alles doorblazen na een lange winter stil te hebben gestaan. De dieseltank zit natuurlijk nog helemaal vol, maar onze portemonnee glundert wanneer hij ziet hoe laag de dieselprijs momenteel is...

We rijden met een doel: we gaan ondertussen ook wat geocachen. De geocach website geeft aan dat we een pauze van 50 dagen hebben gehad... Het werd dus wel weer tijd.
Het leuke van geocachen is dat het je hersens aan het werk zet (er komt wat gepuzzel bij kijken), dat je een doel hebt om te wandelen, fietsen of rijden) en dat je op plekken komt waar je anders nooit zou komen. Een leuke hobby die je als camperaar heel goed kunt doen. (Zelfs als het buiten hondenweer is en je op de computer 'virtueel' kunt geocachen...)

Alles bij elkaar krijgen we het idee dat het leven langzamerhand weer wat normaler begint te worden. De crisis is natuurlijk nog lang niet voorbij, maar we vergeten hem wel even. Tijdens het rijden zitten we als koningen op onze troon en kijken we over de andere auto's uit. We pauzeren met koffie, schuiven de zijdeur open en krijgen reuze zin in vakantie!

geocache spulletjes

66. Accu

Tijdens het wassen is het steeds: starten en stukje achteruit rijden. Starten en stukje achteruit rijden.
Dat is blijkbaar de genadeklap voor onze accu. Toen we vorig jaar de camper kochten liep de accu al op zijn eindje. Het ging nog net. Nu geeft hij het dus definitief op. Gelukkig staat de camper nog op de oprit en kunnen we hem op zijn plaats duwen. We lenen een nood startaccu. Maar zelfs dat apparaat kan er geen leven meer in blazen. We halen de accu eruit en zien dat het nog de eerste accu is: tien jaar oud. Dan mag het ook wel!

oud en nieuw

Online een nieuwe accu besteld. Met een dag wordt hij bezorgd. We kunnen letterlijk en figuurlijk weer even vooruit!

65. Poetsen

Een droge, zonnige week. Het moet nu toch maar eens van komen: de camper schoonmaken en in de was zetten.

Manlief ligt op zijn buik op het dak van de carport en ik rij de camper steeds een klein stukje naar achter zodat hij op zijn gemak het dak kan wassen. Dat gaat prima, maar ondanks een kussentje over de rand van de carport heeft hij na afloop toch het gevoel dat hij een paar gekneusde ribben heeft...

 Na het wassen en drogen volgt het in de was zetten. Dat gaat vlot en na afloop glimt Bubbles als weer als snot...!