67. Eerste ritje: geocachen

Steeds meer campings en camperplaatsen gaan open. Weliswaar zonder restaurant en toiletgebouw, maar toch. Op Facebook lezen we dat camperaars er weer opuit trekken. Voelde het eerst nog ongemakkelijk om je in deze tijd 'vrijwillig te gaan verplaatsen': nu voelen we ons minder bezwaard en trekken we de stoute schoenen aan. Natuurlijk passen we wel op dat we de heersende corona regels goed in acht nemen.

Op een mooie middag voorzien we de camper van water, gas en toiletje, nemen een thermosfles hete koffie mee en maken een proefrit. De nieuwe accu opladen en de motor weer eens goed warm laten lopen. We rijden een rondje van 100 km, voornamelijk over de grote weg. Even alles doorblazen na een lange winter stil te hebben gestaan. De dieseltank zit natuurlijk nog helemaal vol, maar onze portemonnee glundert wanneer hij ziet hoe laag de dieselprijs momenteel is...

We rijden met een doel: we gaan ondertussen ook wat geocachen. De geocach website geeft aan dat we een pauze van 50 dagen hebben gehad... Het werd dus wel weer tijd.
Het leuke van geocachen is dat het je hersens aan het werk zet (er komt wat gepuzzel bij kijken), dat je een doel hebt om te wandelen, fietsen of rijden) en dat je op plekken komt waar je anders nooit zou komen. Een leuke hobby die je als camperaar heel goed kunt doen. (Zelfs als het buiten hondenweer is en je op de computer 'virtueel' kunt geocachen...)

Alles bij elkaar krijgen we het idee dat het leven langzamerhand weer wat normaler begint te worden. De crisis is natuurlijk nog lang niet voorbij, maar we vergeten hem wel even. Tijdens het rijden zitten we als koningen op onze troon en kijken we over de andere auto's uit. We pauzeren met koffie, schuiven de zijdeur open en krijgen reuze zin in vakantie!

geocache spulletjes